τάμα στην παράνοια

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οταν σ απείθαρχο σκαρί,πυξίδα δε στεριώνει
μην προσπαθείς τη ρότα του,να στρέψεις στο βοριά
γιατί αγριεύει τις νυχτιές,που η θάλασσα θυμώνει
κι ορκίζεται στους ναύτες του πως δε θα δουν στεριά


Κι αν σε ρωτήσει ο άνεμος,πως τ άφησες να φύγει?
Αφού λιμάνι του έταξες,με άγκυρα χρυσή
πες του πως μια παλιά πληγή,σαν κύμα σε τυλίγει
κι αφήνει την ομίχλη της,να κρύψει το νησί


Μα ίσως,μια μέρα τ Απριλιού,που θα μετράς τους κάβους
αλλοπαρμένος κι άσημος.σαν στάλα από βροχή
να θυμιηθείς,πως λόγιαζες,τους λεύτερους για σκλάβους
για να γεμίσεις κάποτε.............την άδεια σου ψυχή


Και τότε το καμτσίκι σου,θα λιώσει σαν κερί
που τάμα,στην παράνοια,της σκέψης σου είχε ανάψει
μιας κι άγκυρα δε ζήτησε,ποτέ του το σκαρί
μόνο σε μια φουρτούνα του,στον ώμο σου είχε κλάψει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2011