Που βρίσκεις αλήθεια το θάρρος;

Δημιουργός: RoadPoet, Γιώργος Πολυμενάκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Που βρίσκεις αλήθεια το θάρρος

και τριγυρνάς
σ' όλες τις γωνιές του δωμάτιου
και καθώς μου μιλάς
τα χέρια σου ανιχνεύουν
όλα τα αντικείμενα :

Το μικρό ξυπνητήρι με το ρυθμικό χτύπημα του
που στιγματίζει αποφασιστικά
την απώλεια των δευτερολέπτων και των λέξεων.

Το άλμπουμ με τις παλιές φωτογραφίες
που αναδίνουν τη μεταλλικότητα
των τεχνητών στιγμιοτύπων

και κείνες τις καρτ-ποστάλ
που δηλώνουν μονάχα
την έλλειψη δικαιώματος
στη διάχυτη ανάμνηση

Που βρίσκεις αλήθεια το θάρρος

και κινείσαι αδιάφορα σχεδόν

εδώ
όπου όλα φωνάζουν
ότι η κίνηση είναι φθορά
και η αδιαφορία προσβολή
στην κυριαρχικότητα
της συγκατάβασης
της ακινησίας
της εξουσίας των αντικειμένων.


Που βρίσκεις αλήθεια το θάρρος;

Εγώ πάντα φοβάμαι εδώ
Μου είναι όλα τόσο γνώριμα
και γι' αυτό απόλυτα εχθρικά
και στέκομαι ακίνητος
ώρες ολόκληρες

γεμάτος υποψία
στην προσπάθεια των αντικειμένων
να με καθησυχάσουν
να με συγκρατήσουν εδώ

να με προφυλάξουν
να με αποκλείσουν

από τις συμπαντικές ανακατατάξεις
που γίνονται ίσως πίσω απ' αυτούς τους τοίχους
που απελευθερώνονται καθώς υποψιάζομαι
δυνάμεις πρωτόγνωρες
και οι συγκρούσεις των στοιχείων
συνεχίζονται ακατάπαυστα

υπόγεια

πως συνθλίβονται ίσως μορφές
μυριόχρονα υπαρκτές
και γκρεμίζονται τείχη
και σφάζονται φρουρές
από πρωτοφανέρωτους συνωμότες

και η θλίψη διαχέεται ισότιμα
σ' όλες τις αντένες

εκεί

Εδώ το ρολόι δεν σταματά ποτέ
αν και το αφήνω μέρες ολόκληρες ακούρδιστο
και οι σκιές πάντα στο ίδιο φως
ξέχωρες από τα αντικείμενα

τίποτε δεν συγχέεται
όλα αγρυπνούν
με παρατηρούν σε κάθε μου κίνηση

εδώ

η παρουσία τους αποκλείει την απόδραση
τη διαφυγή της σκέψης σ' άλλα επίπεδα

εδώ
μένω μόνο με το ίσως εκεί

εδώ
ακινησία και αταραξία

γιατί ξέρουν
πως ουσιαστικά έχω συμμαχήσει
πως η έχθρα μου είναι συμμετοχή
στην ιεροτελεστία του σφαγιασμού
χωρίς δημίους
χωρίς αίμα

εδώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2011