Λαγούμια σκοτεινά κατηφοράνε

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λαγούμια σκοτεινά κατηφοράνε
και στης γης τα έγκατα βαθιά μας πάνε,
ω, τι ταξίδι καταπληκτικό
κι ανεπανάληπτο!
Οι σταλακτίτες φαρμάκι στάνε,
οι σταλαγμίτες τα πόδια μας τρυπάνε,
οι πάχνες ευωδιάζουνε ναρκωτικό
κι ευκάλυπτο!

Άραγε, πόσο ακόμα; Πόσο ακόμα,
θα κατεβαίνουμε με το ίδιο σώμα;
Σε ποιο σημείο το ένδυμα θ’ αλλάξουμε;
Και θα πετάξουμε…
Και θα βουλιάξουμε…

Εσύ που μού κρατείς σφιχτά το χέρι
και μυστικό δε λες, ούτε χαμπέρι,
είσαι ένα πλάσμα ευγενικό,
σερνικοθήλυκο!
Την ομορφιά σου, ποιος δεν την ξέρει,
στις κάτω ξαγναντωσιές, στα κάτω μέρη,
τ’ άλικο χείλι σου αναβλύζει αίμα γλυκό
κι ανήλικο!

Άραγε, πόσο ακόμα; Πόσο ακόμα,
θα κατεβαίνουμε μ’ αυτό το σώμα;
Σε ποιο σημείο το ένδυμα θ’ αφήσουμε;
Και θα πεις, ντύσου με…
Να συνεχίσουμε…

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2011