Κι όμως, είσαι Απών

Δημιουργός: Irina Velen, Ειρήνη Βελέτζα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ατελείωτο είναι αυτό το βράδυ!
Η σκέψη μου γυρνάει σε σένα!
Ένα δυνατό τσίμπημα στην καρδιά, δηλώνει πως ακόμα υπάρχεις μέσα μου!
Δάκρυα ανεβαίνουν στα μάτια μου!
Που να είσαι άραγε!!
Αστέρια δεν έχει απόψε! Ούτε φεγγάρι!
Κάνει ψύχρα!
Ανάβω τσιγάρο!
Ο καπνός παίρνει σχήματα παράξενα!
Παίζει παιχνίδια με το μυαλό μου!
Αιχμαλωτίζει τη ματιά σου!
Το χαμόγελό σου!
Τη λάμψη του προσώπου σου, όταν μου έλεγες Σ'αγαπώ!
Και ύστερα αερώνει! Σβήνει!
Χάνεται! Και σε πάιρνει μαζί του!
Ψιχαλίζει!
Το ΕΙΝΑΙ μου σε ζητάει απόψε!
Το χάδι σου! Το φιλί σου!
Την καυτή σου ανάσα να μου αναστατώνει τις αισθήσεις!
Τη βαθειά φωνή σου, τη στιγμή που λες το όνομά μου!
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!!
Βρέχει ασταμάτητα!
Τα μαλλιά μου στάζουν!
Τα ρούχα μου έχουν γίνει ένα με το κορμί μου!
Κρυώνω!
Χαμογελάω!
Θυμάμαι τότε που τρέχαμε χέρι-χέρι στη βροχή!
Έτρεμα από το κρύο!
Μια αγκαλιά σου ήταν ικανή να με ζεστάνει ως το βάθος της ψυχής μου!
Στέκομαι στη βροχή!
Αισθάνομαι λες και θα μου κάνει κάθαρση!
Εξαγνοίαση ψυχής!
Ανοίγω τα χέρια! Να φύγουν περισσότερα από μέσα μου!
Παρακαλάω τη βροχή να σε ξεπλύνει από την καρδιά μου!
Έχω μουδιάσει! Εκεί! Ακούνητη!
Η βροχή σταματάει!
Σαν από λίθαργο, ξυπνάω!
Ξημερώνει, τώρα πια!
Το πρωινό αεράκι κάνει το κορμί μου να πονάει!
Ψάχνω στην καρδιά μου να δω αν υπάρχεις ακόμα!
Κρυμμένο, σε μια γωνιά της, σε βρίσκω!
Έδώ είσαι!
Χαμογελάω πικρά!
Κι όμως, είσαι ΑΠΩΝ!





~ Irina Velen ~

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2011