Μικροαστός

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

πάλι?

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λήθη απόκρημνη βυθίζει τις υπάρξεις,
σαν προστατεύει η αυγή τον ερχομό.
Σ΄ ακουαρέλα ηδονής συ θα χαράξεις,
την αποπλάνηση σε πέρασμα θερμό.

Οι αντιθέσεις διαδέχονται ανάσες,
σαν ξεπροβάλει η φυγή απ' τα στενά.
Δίχως συμπόνια την ευχή δεν θα εισπράξεις,
και θα συμπλεύσεις με της μοίρας τα κενά.

Δειλά ξεπέρασες της φύσης το αντίο,
και αποκάλυψες φωνές στην σιωπή.
Εσύ αγάπη μου αντέχεις το φορτίο,
που κουβαλά κάθε υπόστασης ντροπή.

Νύχια γαμψά αποθηκεύουν απιστίες,
που συ προκάλεσες πριν φτάσει ο αετός.
Λυπάμαι ήσουν χαραυγή στις αμαρτίες,
και εγώ της γκρίζας μας στιγμής μικροαστός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2011