Το παραμύθι του Αίολου

Δημιουργός: Grisio

για όσους αρέσουνε τα παραμύθια... θα τους πω μιαν αλήθεια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο Αίολος με τους ασκούς
που 'ναι γεμάτοι ανέμους
λέει τα νέα στους βοσκούς
για μας τους δυο, τους ξένους

Λέει για χίλιες θύελλες
και για δοκιμασίες
μπουρίνια, μπόρες πάμπολλες
ανέμων ιστορίες

Πως πρώτα αφήνει τον βοριά
αυτήν την τραμουντάνα
κι οι δυο στο κρύο την νυχτιά
ν' ακουμε την καμπάνα

Μετά μας στέλνει ζέφυρο
τον ξακουστό πονέντε
που δεν αφήνει λάφυρο
τους το 'πε, βεραμέντε.

Ο λαίλαπος σα τέλειωσε
μας στέλνει τον λεβάντε
ο Απηλιώτης διέβρωσε
σ' έναν ρυθμό αντάντε

Ένα τραγούδι γλύκανε
πανέμορφη καντάδα
μπουρίνια τότε βγήκανε
μετά κι η σοροκάδα.

Για λίγο μας λυπήθηκε
κι άφησε τον λίβα
γαρμπής καρδιές αρνήθηκε
κι έκαψε την καλύβα

Ραγάνι μέσα στης καρδιές
ο ξακουστός καικίας
γραίγος που αφήνει ευωδιές
αίσθηματ' αδικίας

Χαϊδεύει ο Σκίρων τα μαλλιά
πρύμο το μαϊστράλι
για μια στιγμή γλυκά φιλιά
Αργέστης στ' ακρογιάλι.

Στο τέλος βγαίνει η όστρια
νοτιάς για τ' όνειρα μας
της ιστορίας γνώστρια
βοηθός στα οχυρά μας

Ο Αίολος με τους ασκούς
που 'ναι γεμάτοι ανέμους
λέει τα νέα στους βοσκούς
για μας τους δυο, τους ξένους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2005