Το καντήλι

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]«…ή εκείνους που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους».

Κ. Π. Καβάφης[/I]


Τις νύχτες που τριγύρω πέφτουν σκιές
και τρέμει αχνό το φως απ’ το καντήλι,
νυχοπατούν μες στο δωμάτιο οι φίλοι,
οι φίλοι που λησμόνησες στο χτες.

Και σκύβουν να προσευχηθούν σιμά
στης νυφικής σου κλίνης τη γαλήνη,
τα μάτια τους το δάκρυ έχει ξεπλύνει,
κομπάρσοι του βουβού του σινεμά.

Δε σού ζητούν τη ζέση του φιλιού,
ίσως γιατί αμφιβάλλουν κατά βάθος,
αν έχουν σάρκα, οστά ή αν κάνουν λάθος
κι είναι μονάχα σκιές του καντηλιού.

Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς;

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2011