πουλί του φθινοπώρου

Δημιουργός: ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black][I][B][align=center]στο φως που την ημέρα με δικάζει

και στον καιρό, που πια δεν μ’ ενοχλεί

για τα καλά μαλάκωσε στο Γκάζι

εκείνος ο φαντάρος στο Σουφλί


μα νάτο το πουλί του φθινοπώρου

σαν μεταλάβει αύρα εσπερινή

σε μια γιορτή μεταλλαγμένου σπόρου

κρυφά το νυχτολούλουδο θρηνεί


στην κόκκινη σκουριά που ‘χα ξεχάσει

στο πανωχείλι, αίμα από παλιά

που τριγυρνάς στη φέξη και στη χάση

Ελλάδα με τ’ αλάτια στα μαλλιά


μα νάτο το πουλί του φθινοπώρου

να φτερουγίζει σ’ άρρωστα κενά

με μια σειρήνα κρύου ασθενοφόρου

να μπαίνει ανάποδα μες στα στενά


στους όμηρους που μέσα μου δεμένους

μ’ ένα νερό κι ένα ψωμί κρατώ

ντύσου πατρίδα με λευκούς τεμένους

με ρούχα που μυρίζουνε στρατό


…μα νάτο το πουλί του φθινοπώρου

μ’ ένα κλαδί, στο στόμα να πετά

εκεί ψηλά στα στέκια του Βοσπόρου

να τριγυρνά στης Πόλης τα μπετά…

[/align][/B][/I][/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2011