Τελευταίο ταξίδι Δημιουργός: argyrisk, Kωστής Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τελευταίο ταξίδι
Από παιδί εσκάρωνα μια βάρκα με πανιά
κι απόψε τα μεσάνυχτα,θαρρώ πως θα σαλπάρω.
Πέτρα θα ρίξω,στις ασχήμιες του ντουνιά
και θα φροντίσω,μπούσουλα,μαζί μου να μη πάρω.
Όταν χαμένος θα βρεθώ μες στα βαθειά,
θα σβήσω από το νου τα περασμένα.
Ψηλά τ’ αστέρια τ’ ουρανού,μια αρμαθιά
και τρεμοσβήνουν, απ’ το καιρό ξεθωριασμένα.
Ούτε σημάδι της ζωής στα κοντινά,
μαχαίρι ο καημός και με πληγώνει.
Αν φοβηθώ για μια στιγμή, στα σκοτεινά,
παλικαρίσιος φόβος,για τη ζωή που τελειώνει.
Μη λυπηθείτε,σας το λέω σαν φονιάς.
Το αίμα θα χαθεί μες στο σκοτάδι.
Πικρό το δάκρυ θα κυλά της ορφανιάς,
σαν θα σας στείλω χαιρετίσματα,απ’ τον Άδη.
Ρουφιάνος θα γίνει απόψε το φεγγάρι
κι η Πούλια πόρνη γελαστή,του ουρανού.
ο βιολιστής με το σπασμένο του δοξάρι,
θα κάνει κόρτε, στη Γοργόνα του βυθού.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2011 | |