μια αγκαλια τις Κυριακες

Δημιουργός: newdimitris, dimitris

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ολα τα βηματα
σημαδια και τα ιχνη μου
μοιαζουν με κυματα
σε ολα τα ξενυχτια μου
οι κλειδωμενες οι καρδιες
εχουν γεμισει φυλακες
και καθε νυχτα κρυο σωμα
σκληρο κρεβατι και το στρωμα
με αγκαλιαζουν τοσα χρονια
να περιμενω ποτε θα ρθουν Κυριακες

μικρα κομματια και τα μαζευα
μια μερα μονο να στα χαριζα
και το αποβραδο οσα θα κρατουσα
θα τα πετουσα
να μην μεινουν και τα δεις
στην θαλασσα

να μην τα βρουν μεσανυχτα
και γινουνε παραπονα
σπασμενοι κρικοι και αναθεμα
στης φυλακης τα καγγελα
να μην βρεθουν και νοσταλγουν
στην αγκαλια σου να κυλισουν
δεν θα μπορουν
θα φυγουν τα μεσανυχτα
δεν θα υπαρχουν καγκελα
τοτε θα ερθουν και οι αλλες Κυριακες

too dimitris aspiotis

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2011