Λέξεις

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν μιλώ γι'αγάπη, με τις λέξεις,
με λέξεις κύβδιλες, παλάτια του γυαλού,
χιλιογραμμένες, και γεμάτες αναιρέσεις,
νότες παράφωνες, στα χείλη του μυαλού.

Μιλώ με μάτια, που φεγγίζουν στο σκοτάδι,
με μία κίνηση απαλή, σαν του νερού,
φέρνω τα χέρια μου, σε δίνη αυταπάτης,
τρέμει η καρδιά σαν πλοίο, ξένου λιμανιού.

Ποιός θα μπορέσει, ν'αρνηθεί την αγκαλιά μου?
Τα χέρια μου έτοιμα, ζεστά να καρτερούν,
να καταφέρει ετούτα, να εκφράσει η καρδιά μου,
χωρίς τα λόγια, ενός φάλτσου τραγουδιού.

Είναι παράξενο, σαν θέλεις να μιλήσεις,
κι όμως τα μάτια, να μιλάνε αληθινά,
πρέπει τα αισθήματα, απόψε να κερδίσεις,
σ' ένα παιχνίδι, που η αγάπη σε νικά.

Γι'αυτό αφήνομαι σε σένα, να με μάθεις,
τα μυστικά, αυτού του ωραίου θησαυρού,
μονάχα πρόσεξε, τα λόγια μην εκφράσεις,
δως μου τα όνειρα, που φύλαγες στο νου.

Δεν μιλώ γι'αγάπη, με τις λέξεις,
κι είναι παράξενες, αλλόκοτες, στριφνές,
χιλιογραμμένες, τόσες λάθος υποσχέσεις,
μιλώ στα μάτια, και σ' αισθάνομαι παντού...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2005