Βασιλική παρέα σε κόκκινες θλιμμένες καρέκλες

Δημιουργός: Ευαγγελία vaggi 19, Να δεις που κάποτε...

Βασιλική παρέα σε κόκκινες θλιμμένες καρέκλες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βασιλική παρέα σε κόκκινες θλιμμένες καρέκλες

Την έβαψα κόκκινη
Μην με ρωτάς γιατί .
Είναι αυτή η ατελείωτη θλίψη
γελάω, χαίρομαι, ευχαριστιέμαι,
Μου αρέσουν πολλά
αλλά η ατελείωτη θλίψη παραμένει.

Εδραιώνεται μέσα στα σπλάχνα μου, Σαν Βασίλισσα
(πορφυρή...)



( Παλεύει με την άνοιξη, τη διώχνει..)

Αυτός είναι ο δρόμος .
(Μου λέει πονηρά ).
……
Και εγώ ακολουθώ πάντα
πιστό σκυλί
ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ

Και ξανά έρχομαι μπροστά στο δρόμο της!
ξανά
και ξανά
(ποτίζει τα σκουτιά μου, τα ρούχα μου
την αναπνέω...)

Άλλοτε ,λέω μέγαιρα, κακιά ,
Στριμμένη και φτιάχνω τάματα
χορτόπιτα, να την εξευμενίσω

Όμως δίχως αυτή
θα είχα καταλάβει, το αληθινό μου γέλιο ?
την ηδονή ?
την τέρψη της ψυχής
και του κορμιού μου?
το τσίριγμα το βουβό
το ουρλιαχτό του λύκου?

Είμαι καταραμένος να ζω μαζί της .


...........................................................................................................................2

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2011