Αστέρι αν είσαι

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Αυτό είναι το συναίσθημα της ποίησης!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και να που φως
απ'το παράθυρό μου μπαίνει,
άξιζε ο χρόνος που έτρωγε η αναμονή,
όλα ανθίζουν στολισμένα
κι απ'του έρωτα το μέλι,
τώρα σταγόνες πέφτουνε
κι αλλάζει η ζωή...

Όλα τα φώτα
είναι της πόλης αναμμένα,
στολίδια ίδια φωτεινά
σαν καρτερούν,
εικοσιοκτώ χρόνια ολόκληρα
περίμεναν για σένα,
και θα υπομένουν
και θα καρτερούν,
μέχρι ώσπου λίγο τα μάτια σου
δάκρυα να στάζουν,
και θα περιμένουν
απο τη συγκίνηση
λουσμένα να τα δούν...

Έχει ανθίσει όλη η πλάση,
κι όπου πατείς
κι όπου σταθείς,
σμίγουν τα πέλαγα
ο κόσμος να γιορτάσει,
και τα μπουμπούκια στα κλαδιά
σε κρυφοκοιτούν...

ʼστέρι αν είσαι
δως μου δύναμη να ζήσω,
τα όμορφα χέρια τύλιξέ μου
πάρε με αγκαλιά,
θέλω πριν έρθει το πρωινό
να σ' ανταμώσω,
να γίνω ένα με τα χέρια τα λευκά...

Ω, περιστέρια της αυγής
τραγούδι πιάστε,
σμίξτε τα ρόδα με τα γιούλια
κι ένα στεφάνι φτιάξτε,
κάντε το όνειρο ετούτο,
να κρατήσει μια ζωή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2005