Eμινεσκου_oταν κοπάζουν κι οι φωνές

Δημιουργός: DETOBON

Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Mihai EMINESCU / Μιχάι ΕΜΙΝΕΣΚΟΥ (1850-1889)


Όταν κοπάζουν κι οι φωνές



Όταν κοπάζουν κι οι φωνές της σκέψης
Ακούω μιάν εξαίσια μουσική•
Τότε σε κράζω, θα φανείς εσύ ;
Απ’την πικνή ομίχλη θα μισέψεις ;

Της νύχτας τα σκοτάδια θα μερέψεις
Με μιά γλυκιά ματιά σου, αγγελική ;
Βγές απ’της λησμονιάς τη φυλακή
Σαν όνειρο, – έτσι να επιστρέψεις !

Έλα σιγά ...Κοντά μου...πιό κοντά,
Να νιώσω δίπλα μου τα μάγουλά σου,
Πες μου ότι μ’αγαπάς με μιά πνοή

Και άγγιξ’ελαφρά και τρυφερά
Τα βλέφαρά μου με τα τσίνορά σου
Χαμένη αγάπη, αιώνια λατρευτή !


(1879, 1η Δεκεμβρίου)
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2011