Demonolatry

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δρόμος στενός ερημικός, σβηστά τα φώτα
Βρέχει απόψε μες το βάθος της ψυχής
Γυρίζουν όλα στο μυαλό και ψάχνουν πόρτα
Να ξεκλειδώσουνε τις μνήμες της ντροπής…

Κάτι πιο μέσα μου φωνάζει σαν αγρίμι
Όλου του κόσμου οι κατάρες ζωντανές
Ένα τσιγάρο που το άναψα στην πρύμνη
Καίει ακόμα για όσα έσβησαν στο χθες…

Κάποιες φορές ξυπνάω μέσα στ’ όνειρό μου
Κι ως το πρωί μιλώ με ήχους και σκιές
Κόβουν οι ώρες σαν γυαλί τον εαυτό μου
Και προσπερνούν οι αναμνήσεις μου νεκρές…

Άλλοτε λέω δεν πειράζει και ξεχνιέμαι
Πότε με γέλια πότε κρύες αγκαλιές
Φτάνω τ’ αστέρια τ’ ουρανού κι εκεί κρεμιέμαι
Σκόνη του χάους των ανθρώπων οι ψυχές…

Μοιάζει κι ό έρωτας αγκάθι που ματώνει
Από το αίμα του η νύχτα ξεδιψά
Σαν οργασμός που τα σεντόνια τσαλακώνει
Θειάφι, φωτιά και αγιασμός σε μια γουλιά…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2011