Λωτός

Δημιουργός: fervornia_a

Καλώς σας βρήκα και με βρήκατε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απρόσμενα που η φύση αποσύρει,
Αυτήν την ψήφο εμπιστοσύνης στη ζωή.
Πόσο γοργά ζυγώνει η καταστροφή,
Και τα υπάρχοντα της ύλης παρασύρει.

Θαρρείς και η ερημιά παραμονεύει,
Να αποζητήσει ξεχασμένα δανεικά.
Διαβόλου πνεύμα που τις νύχτες εφορμά,
Και πληρωμές για δόλιες χάρες του γυρεύει.

Γι' αυτό και ο πόνος βρίσκει τρόπο να σταθεί,
Και να υψώσει του θριάμβου την ασπίδα.
Κι εγώ που οίδα μοναχά ουδέν πως οίδα,
Νιώθω η απέναντι πλευρά πως με καλεί.

Άλλωστε πλέον με απόφαση Θεών,
Φέρω σημάδι του θανάτου στην παλάμη.
Κι έχω μια σφαίρα μες του όπλου τη θαλάμη,
Για να σαλπάρω στην πατρίδα των λωτών.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2011