Η ζαριά

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ζαριά (ε)

Μες το μικρόκοσμο εκούσιας αυταπάτης,
Με χέρι απρόθυμο να πιάσει το σφυγμό,
Πίσω από πόρτες εκδικήτριες της αγάπης,
Εκει οι λαχτάρες προσκυνούν το λυτρωμό.

Τα μάτια ανοίγουν από λήθαργο και μέθη,
Το κάρμα νιώθουν της ανοίκειας ματιάς,
Λιβάνι καίει, σ΄ένα χρόνο επαίτη
Μάγια να λύσει τυφλωμένης ξαστεριάς.

Χορό θα στήσουν χρεωμένα χτυποκάρδια,
Δάκρυα θα πλύνουν της απάτης το λεκέ,
Άδειεα αιωρούνται της αλήθειας τα γινάτια,
Στο χάος πέφτουν με εισιτήριο ρεφενέ.

Κι΄εκεί στο χείλος του χαμένου παραδείσου,
Μήλο και όφις στη σφιχτή σου τη γροθιά,
Λάφυρα φέρνεις ν΄αθωώσουν τη ζαριά σου,
Αυτή που σ΄έριξε στο τίποτα ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2011