Μια μεθυσμένη φυλακή

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Να έχετε όλοι ένα υπέροχο βράδυ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μια πόλη που τα φώτα ανάβουν νωρίς
ξημερώνουν οι φόβοι, δεν σε ψάχνει κανείς

Μοναξιές αγκαλιά σ’ ένα σάπιο παγκάκι
Άσπρο μαύρο στο φόντο και μεις πιόνια στο σκάκι

Στους σταθμούς του μετρό οι ψυχές μας πληθαίνουν
Στις γραμμές των στιγμών μία μία πεθαίνουν

Γιατί είμαι εδώ και για τι περιμένω;
Ένας άλλος εαυτός στης ζωής μου το τρένο..

Έγινε η μοίρα μου ζωή
μια μεθυσμένη φυλακή
κι είναι ο κόσμος μου μικρός να σε χωρέσει

Πάλι κοιτάζεις την αυγή
Μήπως τολμάς να ονειρευτείς;
Όταν ξυπνήσεις πως το χθες θα συγχωρέσεις;

Σε μια πόλη που τα πάντα αλλάζουν αργά
Δεν μπορείς να ξεφύγεις, πριν το χθες το μετά

Η ματιά περπατά στης ελπίδας το σύρμα
Ήσουν πάντα κοντά μα ποτέ δεν σε είδα

Ένα ψέμα τυφλό κυνηγά την φωνή μου
Βάλτου κάτι να πιει, να ξεχάσει μαζί μου

Το τσιγάρο ανάβει,η ανάσα μου σβήνει
Μες στο χώμα η σκιά, εδώ κάτι να μείνει

Έσταξε η μοίρα μου ζωή
μια μεθυσμένη φυλακή
κι είναι ο κόσμος μου μικρός να σε χωρέσει

Ότι προδώσαμε νωρίς
κάτω απ΄ το δέρμα μου πληγή
έλα κοντά, λίγο απ΄τον πόνο μου να κλέψεις.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2011