Το μεγάλο κύμα

Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Το μεγάλο κύμα[/B]

Έχω ξαπλώσει ανάσκελα
.......... στη μυρωδιά του χόρτου
Κι’ η λύπη στάζει διάφανη
......... δροσοσταλιά, απ’ τ’ αστέρια
Αφού όλα γίνονται μακριά
....................... και χωρίς εμένα,
φυλάω σ’ ένα κοχύλι
την απόγνωση της θάλασσας
.................... στο μεγάλο κύμα

Εκεί άκουσα την κραυγή
που μου ‘στειλε
.................. η απεραντοσύνη
και στράφηκα στο έλασσον

Εκεί στο μυστικό δείπνο
......................... της ασάφειας
όπου το ηλεκτρόνιο χάνει
............................ τη θέση του
κι ο χάρος το σκοπό του

Εκεί ο νεκροζώντανος χάνομαι
στο νόμο
......... του απροσδιόριστου
που κρύβεται στη σταθερά
....................... του ελαχίστου

Όμως εσύ επιμένεις να ταξιδεύεις
σαν κομήτης
.......... λάμποντας την ουρά σου
Κι ας μη σε κατοικώ εγώ
......................... εσύ υπάρχεις
Κι όσο η ύπαρξη σου λαμπιρίζει
ένα κεράκι θα φωτίζει
.................. την μοναξιά μου

[B] 27 Αυγούστου 2011
Γιάννης Ποταμιάνος[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2011