Ενα Ξημερωμα

Δημιουργός: manospanou, manos panou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα ξημερωματα που ολα εχουν ηδη ειπωθει
και τα φορτηγα επιβαλουν την παρουσια τους πιεστικα στους ιδιους μονοδρομους
Που οι καθαριστριες σκουπιζουν ηρεμα τον τρομο απ τα επειγοντα των νοσοκομειων
και τα πρεζονια τυλιγονται στην κουβερτα τους με την υπομονη ηττημενων ηρωων

Η ομιχλη ξεθυμενει και παραδιδει βασανιστικα την πολη στις μνημες της

Εσυ ακομα ονειρευσαι να γητευεις ζαρκαδια πάνω σε βρωμικα πεζοδρομια
και ζωγραφιζεις γκραφιτι με τον ιδρωτα σου πάνω στο μαξιλαρι
Να δραπευτευεις απ το τμημα μεταγωγων που κρατεισαι για τα ανομηματα σου
και να μεταλαμβανεις ευλαβικα μεσα σε ειδωλολατρικους ναους τα αχραντα μυστηρια

Πετρα την πετρα την στησανε αυτη την πολη, χρόνια τωρα
Για να αρχιζεις και να τελειωνεις εδω τα ταξιδια σου
κι ας εκοβες δρομο μεσα από τις λεμονιες

Τωρα τι θελεις να προσθεσεις;
Τι να αφαιρεσεις;

Ο,τι εισαι, εκανες
Αδικως, αστοχως και τυχαιως

Καλημερα σου γνεφει η πολη
Και παλιν εσυ εσεσαι πεποιθως επ’ αυτω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2011