Ζωη Καρελλη

Δημιουργός: Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ



Παλίρροια





Ανεπαίσθητα ήσυχα μυστικά,
δύναμη αγνώριστη ξεκινά,
φαίνεται ακίνητη, όμως ασύλληπτα προχωρεί
κι είναι η μαγική δύναμή της αυτή
έρωτας άγνωστος και μαζί φόβος, μέσα μου,
καθώς, σαν επάνω μου, προχωρεί.

Προβαίνει, ανεβαίνει αβάσταχτα,
όπως η σιωπή προχωρεί,
όπως η μοίρα μας σπρωχμένη
από αμετάκλητη δύναμη.

Εσπέρα είναι συνήθως
κι η βραδινή καλλονή σου απερίγραπτη,
πρασινωπή και φαιή, σκοτεινή,
η βαθιά ύπαρξή σου υελώδης
και συμπαγής μαζί.
Σε φοβούμαι
απέραντη θάλασσα, πλατιά,
απειράριθμη με τα πολλά κύματα
μικρά και μαβιά,
πυρόχρυση
στα δειλινά, κάποτε, πορφυρή,
θάλασσα πυκνή.
Προχωρείς ολόκληρη,
βαθιά κι απλωμένη, πώς προχωρείς!
Κι η στεριά σε περιμένει φρίσσουσα,
συγκινημένη. Περιμένει απάνω της να 'ρθεις,
ν' απλωθείς, πηγαίνεις σ' αυτήν
βαριά και δυνατή αγαπημένη.

Σ' αισθάνομαι καθώς προχωρείς,
αισθάνομαι να προχωρείς
και μου παίρνεις τα πόδια,
συστρεφομένη και μαζί σταθερή.

Την πηχτή, ροϊκή αισθάνομαι δύναμή σου
και μου δίνει τη δική σου ζωή,
καθώς της υγρότητάς σου η άνοδος
φανταστικά με παίρνει, απ' τη γη μ' αφαιρεί.

Σε συνοδεύουν πορευομένην
ανεξέλεγκτοι ψίθυροι.
Προβάλλει εσπερινή, στιλπνή,
χιονώδης, χρυσίζουσα η Σελήνη.




Από τη συλλογή Το πλοίο (1955)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2011