Η ψυχή που αγαπώ

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!! ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ!! :(

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω σκοτώσει, το μικρό μου παρελθόν,
και προσπαθώ, τώρα το μέλλον να διασώσω,
στέκι να βρω, για την ζωή μου στο παρόν,
τα αισθήματά της, μια φορά κι εγώ, να νιώσω.

Κι αν δεν αγάπησα, έχω κλάψει σαν παιδί,
τα όνειρά μου, έχουν φτιάξει συνοικία,
ζούνε στα σπίτια, που δεν έχουνε ψωμί,
είναι ρακένδυτα, και τρέφονται μ'ελπίδα.

Είχα ένα φίλο, που τον έφτυσε η ζωή,
ναυτάκι ήτανε, σε σκουριασμένα πλοία,
κάθε λιμάνι, ήταν γι'αυτόν, μια νέα αρχή,
κάθε γυναίκα, μια καινούργια ιστορία.

Θυμάμαι κάποτε, είχε πει για την ψυχή,
πως όλοι έχουμε, στα σπλάχνα κι απο μία,
κι είναι γυναίκα, τρυφερή, σαν το φιλί,
ξέρει στ'αλήθεια, ν'αγαπάει με λατρεία.

«Είναι πολλές οι αγάπες, κάθε λιμανιού,
μα πιο μεγάλη, αυτή που κράτησα για σένα»,
ήταν τα λόγια, κάποιου γέρου ναυτικού,
να τα φυλάω, στην καρδιά κρυμμένα.

Έτσι λοιπόν, ήρθε ο καιρός να παντρευτώ,
αν μείνω μόνος, δεν με νοιάζει, είναι ωραία,
είναι στα σπλάχνα μου, η ψυχή που αγαπώ,
και όταν κλαίει, θα κλαίω μαζί της, για παρέα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2005