διάφανος καπνός

Δημιουργός: Διάφανος καπνός

11

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγέρι κρύσταλλο πετώ
Περνώ τις πόρτες ν’ απλωθώ και τις αμπάρες
Και σ’ όσους βρω στα σκοτεινά
Τανάλια σφίγγω την καρδιά, δεν κάνω χάρες.

Είμ’ ένας άρχοντας καπνός
Βγαίνω απ’ τη λάμψη και το φως γιατί μου πρέπει
Πιάνω στα δίχτυα μου πουλί
Αφού είμαι διάφανος πολύ και δε με βλέπει.

Μαζεύω πρώτα τα παιδιά
Όταν με δέρνουν με κλαριά και με θυμώνουν
Κι έπειτα σπέρνω τους λυγμούς
Καλούς που πνίγουν και κακούς και φαρμακώνουν.

Περνώ στενές τις ατραπούς
Να ψάχνω τους μοναχικούς αργά το δείλι
Σε σπίτια ανήλια και κλειστά
Τους κάνω πάντα συντροφιά σα να ’ναι φίλοι.

Μεθάει ο νους τους όταν μπω,
Σαν το καράβι του Ρεμπώ και ταξιδεύει.
Νησάκια βρίσκει ξεγνοιασιάς,
Αναπαμού και λησμονιάς και κυριεύει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2011