Φως στο κελί

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι στιγμές που μπαίνει λίγο φως
μες στο κελί μου
και τότε σκέφτομαι πως ήρθαν, πως,
οι Άγγελοί μου,
καθένας τους, για μένα ένας σοφός,
να μ’ ορμηνεύει,
τους περιμένω, Θε μου, πώς και πώς,
σ’ αυτά τα ερέβη.

Είναι στο πάτωμα κάποιος λεκές
γεμάτος ζέση,
που παιχνιδίζει κι απ’ τον ήλιο λες
πως έχει πέσει,
μάλλον συνάψεις του μπετόν κακές,
θα φταιν για τούτο,
του Παραδείσου βλέπω τις αυλές
κι όλον τον πλούτο.

Είναι μορφές από χρυσή μπογιά
κι άυλη σκόνη,
π’ αμίλητες μού κάνουν συντροφιά,
σαν φίλοι αιώνιοι,
σε λίγο, θα μού γνέψουν «έχε γεια»
και θα χαθούνε
και θα ’χω πάλι στην καρδιά καρφιά,
μέχρι να ’ρθούνε.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2011