Οι ελπίδες είναι δωρεάν

Δημιουργός: Κίρκη

Από τα ελάχιστα πράγματα που δεν πουλιούνται, δεν αγοράζονται, δεν χάνονται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθομαι κι ονειρεύομαι και σκέφτομαι εσένα,
πεθαίνω για να αποφανθώ πως νοιάστηκες για μένα.
Δυο λόγια, δυο πειράγματα, μισή ματιά και κάτι,
μαζεύω και ελπίδα μου, να φτάσω στην αγάπη.

Οι φίλοι με δουλεύουνε, μου λένε τα 'χεις χάσει,
πιέζεις μια κατάσταση, κι αυτό δεν είναι εντάξει.
O άνθρωπος, μου ‘λεν απλά, εσένα συμπαθούσε
εσύ από πού συμπέρανες ότι σε αγαπούσε;

Δεν διαφωνώ στα λόγια τους, ξέρω πως έχουν δίκιο,
ήθελα αγάπη όμως κι εγώ, έφτασα πια στο λύκειο.
Οι ελπίδες είναι δωρεάν λέω και ξανά λέω,
μα με πληγώνει με πονά, μόνη τα βράδια κλαίω.

Κλαίω που δεν κατάφερα ποτέ να με προσέξεις,
κλαίω που το αντίο μου δεν μπόρεσες ν' αντέξεις,
κλαίω γιατί κατάλαβα πως όλα ήταν αστεία,
απέχει τελικά πολύ η αγάπη απ' την φιλία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2005