Τα νούμερα {e}

Δημιουργός: John Fenix

Κάθε βήμα που κάνει ο άνθρωπος μακριά από την ανθρωπιά του, φέρνει όλη την ανθρωπότητα ένα βήμα ποιο κοντά στην καταστροφή της. Πόσα βήματα απομείνανε άραγε για όλους μας!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα νούμερα



Δυο νούμερα περπάταγαν στην μέση της πλατείας.
Το νούμερο τριάντα δυό και ο αριθμός εννιά.
Μια ζητιάνα έστεκε σαν άγαλμα της δυστυχίας.
Με κλάματα λίγο ψωμί ,τα νούμερα παρακαλά.

Δεν έχω λεφτά για πέταμα ,λέει το τριάντα δύο.
Να πας να βρεις μια δουλειά, με αγένεια το εννιά
Και βιαστικά πάνε οι δυό , στο αρωματοπωλείο.
Που ήταν το ακριβότερο ,σ’ όλη την γειτονιά.


Παίρνουν αέρα ακριβό, μέσα σε μπουκαλάκια.
Αέρα που μοσχοβολά σαν τον ελευθερώσεις.
Έδωσαν ένα σωρό λεφτά και βγαίνουν με γελάκια.
Τέτοια χαρά ζητιάνα μου ,εσύ δεν θα την νιώσεις.


Μα όπως περνούν απέναντι ,αμάξι τα χτυπάει.
Και τα δυό νούμερα μαζί ,πεσμένα κάτω τώρα.
Το τριάντα δυό νεκρό και το εννέα σπαρταράει.
Και δίπλα σκόρπια ένα σωρό ,τα ακριβά τα δώρα.


Πρώτη κοντά τους έφτασε η ταπεινή ζητιάνα.
Σαν άνθρωπος σε νούμερα, να συμπαρασταθεί.
Τριάντα δυό χρονών ήτανε, η σκοτωμένη μάνα.
Εννιά χρονών η κόρη της και πάει να την βρει.

Πόσο λάθος το έζησαν ,το τέλος τους, κόρη και μάνα.
Ο τρόπος που τα σκέφθηκαν , δεν ήτανε ο σωστός.
Λεφτά υπήρχαν αρκετά, να δώσουν στην ζητιάνα.
Μα ο χρόνος τους σαν νούμερα ,ήτανε λιγοστός!!!!!



John Fenix

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2011