Τοτε και τώρα και κάθε μέρα

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Το έγραψα σαν δική μου θέση στην τελευταία καταχώρηση του ΕΛΠΗΝΟΡΑ και του το αφιερώνω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Τα χρόνια κείνα, τα παιδικά μας
είχαμε όλοι την προσμονή,
μεγάλοι άντρες για να γεννούμε
και σαν μεγάλοι πια να χαρούμε
ότι υπάρχει μες στη ζωή

τα χρόνια κείνα τα παιδικά μας
λαχτάρα ήταν ένα φιλί
όπου μεγάλοι μπορούσαν μόνο
-της κοινωνίας ήτανε νόμος
να μην το παίρνουν οι πιο μικροί-

και με την τσέπη χωρίς δεκάρα
δεύτερος πόθος και σοβαρός
τσέπη γεμάτη για να μπορούμε
και με το χρήμα να διεκδικούμε
το χρήμα ότι κάν' εφικτό

και περάσανε τα χρόνια, μεγαλώσαμε
και μεγάλοι τότε πλέον και μεις νιώσαμε
το αντίθετο το φύλο στην ανάσα μας
έρωτες καημούς και πίκρες και τα βάσανα,
της ζωής μας την αξία τη μετρήσαμε
κι ότι πρόσφερε η ζήση το γευτήκαμε

ξέραμε τότε πως κάθε γεύση
ήταν ατόφια, μοναδική,
κάθε στιγμούλα, έρχεται, πάει
και όταν φύγει πια δεν γυρνάει,
φθάνει στο τέλος κάθε αρχή

και με τη σκέψη, πάντα την ίδια
ότι δεν ζούμε δύο φορές
κάθε χαρά μας διπλά μετρούσε
και κάθε γεύση μας συγκινούσε
σε όποιους χρόνους και εποχές

τότε και τώρα και κάθε μέρα
έχουμε μία επιλογή
κάθε στιγμούλα όσο μπορούμε
να τη γευτούμε, να τη χαρούμε
πριν να μας βάλουν μέσα στη γη
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2011