Μετανάστες ονείρου

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μολύβι και ξύστρα,
ζωγραφίζω κανόνια
κι είμαι, δες, στην ψηλή πολεμίστρα
με κοντά παντελόνια.

Εσύ δίπλα μου ράβεις
τα κουρέλια πανιά σου,
τη μορφή μιας θλιμμένης Εκάβης
έχει πάρει η θωριά σου.

Θέλω να ταξιδέψω
σε μια θάλασσα ξένη,
την καρδιά σου γλυκά να γιατρέψω,
που ’δώ χάμου πεθαίνει.

Να σε πάρω μαζί μου
σε μια γη δίχως οίκτο,
καμηλιέρης εγώ της ερήμου,
που το θάμβος θα τίκτω.

Μετανάστες ονείρου
θα βαδίζουμε αντάμα,
σε καιρούς «δια πυρός και σιδήρου»
θα ’σαι μόνη μου ντάμα.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2011