έξη

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εύπλαστο νήμα η ζωή
Στο χέρια της μας κάνει
Μες τη βελόνα η κλωστή
Γινόμαστε να υφάνει

Του χρόνου της το υφαντό
Στον αργαλειό του αιώνα
Μέλλον παρόν και παρελθόν
Της ύπαρξής το χρώμα

Κι άλλοτε έχει το χαλί
Κάτι απ’ την ευτυχία
του πέλαγους το θαλασσί
του ανέμου ευθυμία

Άλλοτε πάλι το μπλαβί
Το μαύρο και το γκρίζο
Απ’ τη δική μας τη ζωή
Παρμένα λίγο λίγο

Κι όπου θα τύχει καθενός
Η μοίρα να χει κέφια
Δεν λογαριάζει μήτε ενός
Καημούς χαρά ή ντέρτια

Μέτρα από τούτο το χαλί
Πολλά θε’ να υφάνει
Όση στα χέρια της κλωστή
Και να χει δε τη φτάνει

Μα κι η δική μας άρνηση
Που ναι δεμένος κόμπος
Σε τέτοια μάχη άνιση
Μοιάζει χαμένος κόπος

Βλέπεις μελάνι ο άνθρωπος
Θέλει κι αυτή η κυρία
Χαρτί κι ο χρόνος άγραφος
Να γράφει ιστορία

Κι είναι φορές που σκέφτομαι
Στιγμές που ‘χω στερέψει
Κοινό κάτι αν έχουμε,
Είναι η πουτάνα η έξη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2011