Ανατολή

Δημιουργός: Christina Black Rose

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήμερα είδα την ανατολή.
Σηκώθηκα και ήταν νύχτα ακόμα,
Σκούρος μπλέ ο ουρανός με πινελιές μενεξελί.
Ένας ουρανός ζοφερός, φορτισμένος με τα βάρη της προηγούμενης μέρας.
Αυτά που σε βασανίζουν κρυφά στα όνειρά σου και τα θυμάσαι το πρωί με πόνο.
Γέμισα και εγώ με αυτές τις σκέψεις.
Μα το σκούρο μπλέ γινόταν πιο φωτεινό, πιο λαμπερό
μεταμορφωνόταν σε ένα γαλάζιο απαλό. Ηρεμία.
Στολίδι καταμεσίς ο αυγερινός, φάρος μέσα σε μία θάλασσα που δείχνει το δρόμο, φωτίζει τα όνειρα και τα γεμίζει σιγουριά και γαλήνη.
Άραγε γι’αυτό τα όνειρα της αυγής είναι τόσο γλυκά ?
Ο ορίζοντας βάφεται τώρα ρόζ.
Τόσο ζωντανό και προκλητικο στην αρχή, θα έκανε ακόμα κ τον πιο απαισιόδοξο άνθρωπο να εκτιμήσει την ομορφιά του.
Είναι το ρόζ της ελπίδας.
Στην αρχή εμφανίζεται με αυθάδεια μετά όμως αρχίζει να γίνεται απαλό, να παιχνιδίζει μες τα σύννεφα.
Σβήνει όπως κ η ίδια η ελπίδα, που αν την αφήσεις μέσα σου να σβήσει δεν θα βρείς ποτέ τον δρόμο.
Ο ήλιος βγαίνει. Η μέρα ξεκινάει.
Είδα την ανατολή σήμερα. Θέλω να την βλέπω κάθε μέρα.
Θα έρθουν καινούργιες σκέψεις, νέα βάρη.
Ωστόσο, κάτι μέσα μου θα μου δείχνει γιατί δεν πρέπει να πάψω να ελπίζω πως θα φανεί επιτέλους ο ήλιος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-12-2011