Μέρα και νύχτα, θυμάμαι

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέρα και νύχτα, θυμάμαι, θυμάμαι,
την κάθε δική μας στιγμή,
κάθομαι ξύπνιος χωρίς να κοιμάμαι
και με τυραννούν οι λυγμοί.

Είναι που λείπεις, ω οδύνη της λύπης,
είναι που δε βρίσκεσαι εδώ
κι έχω πια μάθει να λείπεις, να λείπεις
και πια δε ζητώ να σε δω.

Μια μουσική με κρατά λυπημένο,
μα δε με πικραίνεις εσύ
κι ό,τι μού μένει για να περιμένω,
το σβήνει μια κούπα κρασί.

Όλα τα πράγματα πήραν τον ήχο,
ενός ρολογιού που χτυπά,
σ’ έχω στη σκέψη, καπνίζω και βήχω,
ξαπλώνω στο πάτωμα απά.

Γύρω, τριγύρω, χορεύεις, χορεύεις,
γοβάκι-στιλέτο φορείς,
να με κλωτσήσεις γυρεύεις, γυρεύεις
και να με σκοτώσεις μπορείς.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2011