Τα Φωτα

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Τα Φωτα</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Τα Φωτα</b><p>Δημιουργός: Σωτήρης Τσιλ, <i>Σωτήρης Τσιλίκας</i><p><i> Μοναχικοί άνθρωποι, καλυμένοι σωτήρες, επιβολή, τα Φώτα ΚΑΙ Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Σωτήρης Τσιλ<br />
06-01-11<br />
Μοναχικοί άνθρωποι, καλυμένοι σωτήρες, επιβολή, τα Φώτα<br />
<br />
Αφορμή για τα παρακάτω είναι μια φράση από πρόσφατο σχόλιο.<br />
«Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου, ή και καθοδηγητή και αυτό είναι όλο.   ……………»<br />
<br />
Στη συνέχεια παραθέτω μερικά στοιχεία – ανάλυση για το περι ου ο λόγος σχόλιο.<br />
Από σχόλιο στην      ΚατεριναΘεωνα (Κατερίνα Θεωνά ) © 05-01-2012 @ 00:06<br />
Από τα πολλά που γράφει ο heardline, ορισμένα,  θα μπορούσα να τα συνυπογράψω. Όχι όμως άλλα και ιδίως τα παρακάτω. <br />
Αυτά τα παρακάτω, μου θυμίζουν όταν ήμουν φοιτητής, που με σταματούσαν οι «σωστοί» άνθρωποι (της Ασφάλειας) και μου έλεγαν : « Σε παρακολουθούμε. Εσύ είσαι καλό παιδί. Κοίτα μόνο τη δουλειά σου. Μ α κ ρ ι ά  α π ό  τα   ά λ λ α »<br />
Μέρος του σχόλιου του heardline<br />
05-01-2012 @ 14:17 <br />
«   …   Ας αφήσουμε τους αφορισμόυς λοιπόν, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.<br />
<br />
¨ενα κουπάκι ψηλά ρίχνει νερό στο πιο κάτω, και το πιο κάτω στο αμέσως πιο κάτω του και φτάνουμε στο Χ, αρκετά πιο κάτω.<br />
<br />
Τράβηξε ένα από αυτά και χάθηκε η ισορροπία και η αγωγημότητα του όλου συστήματος.<br />
<br />
Άρα για να υπάρχει όλοι (όλα) παίζουν το ρόλο τους.<br />
<br />
Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρω τον καθένα σας (μας) και πως κινείται στη ζωή, και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, ως και τι ανάγκες, και εδώ μέσα....<br />
<br />
<br />
Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου, ή και καθοδηγητή και αυτό είναι όλο.   ……………»<br />
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
<br />
Από το παραπάνω απόσπασμα, βλέπουμε ότι ο κύριος heardline: <br />
1ον Αποφάσισε¨αυτόκλειτα  να μας δώσει συμβουλές, προτρέποντάς μας «Ας αφήσουμε τους αφορισμούς λοιπόν …»<br />
2ον Μας αναφέρει ένα δικό του παράδειγμα για να μας βοηθήσει στην κατανόηση αυτών που θέλει να πει, αλλά εγώ τουλάχιστον, δεν φωτίστηκα. Λέει: «¨ενα κουπάκι ψηλά ρίχνει νερό στο πιο κάτω, και το πιο κάτω στο αμέσως πιο κάτω του και φτάνουμε στο Χ, αρκετά πιο κάτω.<br />
<br />
Τράβηξε ένα από αυτά και χάθηκε η ισορροπία και η αγωγημότητα του όλου συστήματος.<br />
<br />
Άρα για να υπάρχει όλοι (όλα) παίζουν το ρόλο τους.<br />
<br />
Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρω τον καθένα σας (μας) και πως κινείται στη ζωή, και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, ως και τι ανάγκες, και εδώ μέσα....». <br />
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει.<br />
3ον Ομολογεί ότι δεν ξέρει κανέναν μας στο stixoi  και λογικά με αυτό το σκεπτικό, λογικά λοιπόν συνεπάγεται ότι μπορεί να συνυπάρχουν εδώ μέσα, από αγνά στοιχεία μέχρι ρεμάλια, από πατριώτες μέχρι προδότες, από βλάκες  έως έξυπνοι, από αγνούς εκφραστές της ψυχής έως στρατευμένους επί σκοπόν και πάει λέγοντας. Λέει λοιπόν «Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρω τον καθένα σας (μας) και πως κινείται στη ζωή, και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, ως και τι ανάγκες, και εδώ μέσα....». <br />
Αλήθεια τι μας ενδιαφέρουν όλα αυτά; Παρακάτω παραβαίνοντας τις προτροπές του θα αναφέρω ένα κείμενο που υποτίθεται ότι το είπε ένας σοφός. *<br />
4ον Αποφασίζει επειδή έκρινε ότι πήραμε λάθος δρόμο, να μας … δασκαλέψει: «Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του …». Ποιος του ζήτησε να αναλάβει να μας πεί σαν να είμαστε βλάκες, για το πώς θα κινηθούμε; Οι γνώμες είναι σεβαστές, όχι όμως οι καθοδηγήσεις. Αυτόκλιτα απόφάσισε να μας βοηθήσει, να μας σώσει από κακοτοπιές; Εγώ εκπροσωπώντας τον εαυτό μου λέω: Μακριά από Σωτήρες!<br />
Παραθέτω ένα τετράστιχο από ποίημά μου.<br />
Σωτήρης Τσιλ © 27-08-2011 @ 11:56<br />
<br />
Ποιος θα μας σώσει; Πάντα έρχονται Σωτήρες.<br />
Δοκιμασμένη αποτυχία από παλιά.<br />
Ποιος θα μας σώσει από τους Σωτήρες;<br />
Οι παλιοί θυμούνται τα πουλιά.<br />
<br />
5ον Αποφάσισε «δικαιωματικά» !!! και χωρίς περιστροφές, για το πώς να κινηθούμε: «Κάνετε ο καθείς τη δουλειά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια …»<br />
Αλήθεια, από πού αντλεί αυτό το «δικαίωμα»;<br />
6ον Απαξιώνει τους ανθρώπους του stixoi, με το υποτιμητικό ότι το «παίζουν μεγάλοι»:         «Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου».<br />
 Εγώ λέω ότι ο καθένας μπορεί από την εμπειρία του να πει λόγια που να τα νοιώσουμε σοφά, μπορεί να μιλήσει με σοφία γιατί αγαπάει την αλήθεια, χωρίς να το παίζει φιλόσοφος. Άλλωστε ο καθένας, μπορεί να έχει τη φιλοσοφία ζωής του.<br />
7ον Το κορυφαίο: «Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου, ή και καθοδηγητή ……………».  <br />
Δεν αντιλαμβάνεται προφωνώς ότι έτσι το παίζει ο ίδιος καθοδηγητής, «καθοδηγώντας» μας, με όλα αυτά. Βέβαια, ανάμεσα στον «αγνό» καθοδηγητή και σ΄αυτόν που προσπαθεί να επιβάλει, τα όρια είναι ασαφή. Έτσι κι αλλιώς άλλωστε, ο ρόλος του καθοδηγητή είναι ρόλος αξιωματούχου  προς στρατευμένους, διαφόρων αποχρώσεων. <br />
8ον Αν ακολουθήσουμε τις σοφές συμβουλές και προτροπές του, τότε θα δούμε όλοι εμείς οι καημένοι που δεν μας κόβει, ότι απλά, το θέμα θα δούμε ότι είναι όντως απλό. Και αυτό είναι όλο: «Κάνετε ο καθείς τη δουλειά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου, ή και καθοδηγητή και αυτό είναι όλο.   ……………»<br />
<br />
Σε τελική ανάλυση ο heardline αυτόκλιτα αποφάσισε να μας δώσει κατευθύνσεις. Ως αυταρχικός δάσκαλος στα καημένα τα χαζά- κατ΄ αυτόν- παιδιά. Η για τους μεγάλους , Σαφώς  ως καθοδηγητής. Και ουσιαστικά να μας πει να κάνουμε μόνο τη δουλειά μας ( ;;;), χωρίς έκφραση των ιδεών  και των συναισθημάτων που  βγαίνουν από μέσα μας στην επαφή με το ποίημα. Δεν θεωρώ πάντως ότι έτσι που τα λέει, αν κατάλαβε ο ίδιος ότι έτσι, σ΄ αυτή του την προσπάθεια, συνειδητά ή ασυνείδητα προσπαθεί να  μας φιμώσει στην έκφρασή  μας.<br />
<br />
*Εγώ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη που μου αναλογεί, λέω: Χρειάζεται στα ποιήματα να κάνουμε ανάλυση. Και χρειάζεται να παραθέτουμε και λόγια, που εμείς σωστά ή λάθος, τα κρίνουμε σοφά. Άλλωστε κρινόμαστε όλοι, αφού εκτιθέμεθα στο stixoi.<br />
Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να αναφερθούν τα λόγια που υποτίθεται ότι είπε ο Βούδας. Πάντως άσχετα με το ποιος τα έχει πει, είναι πολύ σημαντικά (έχω το δικαίωμα να θεωρώ), και σε πολύ ελεύθερη απόδοση είναι τα παρακάτω. Κρίνετε εσείς: <br />
«Μην πιστεύεται στις ιερές γραφές του κόσμου, απλά επειδή θεωρούνται ή είναι ιερές. <br />
Μην πιστεύετε στους σοφούς του κόσμου, απλά επειδή θεωρούνται ή είναι σοφοί. <br />
Μην πιστεύετε στα λόγια των αγίων, επειδή τα είπαν άγιοι. <br />
Μην πιστεύετε και σ’ εμένα τον Βούδα και σ’ αυτά που σας λέω, επειδή είμαι ο Βούδας.<br />
 Όμως να πιστέψετε αυτά και σε οτιδήποτε, φθάνει να είναι τελικά το προϊόν εσωτερικής έρευνας, αναζήτησης και βίωσης - εμπειρίας, με γνώμονα την εύρεση της αλήθειας, σε αντίκρισμα μέσα σας».<br />
<br />
Και κάτι άλλο σχετικό με τα ανωτέρω:<br />
<br />
Σωτήρης Τσιλ<br />
10-12-11<br />
<br />
Ο δρόμος με καρδιά και Το λάθος <br />
<br />
Όταν προβάλουν στη ζωή σου, η κρίση κι η αλήθεια<br />
Έτοιμος νάσαι να δεχθείς την κάθαρση<br />
Τα αυτιά να πάψουν να ακούνε παραμύθια<br />
Ο λόγος με τα χείλη, να μην εκφράζουν έπαρση<br />
<br />
Νάναι τα μάτια ορθάνοιχτα στο θαύμα της ζωής<br />
Στο εδώ και τώρα ξυπνητά, αφήνοντας τον ύπνο<br />
Καραδοκεί ο Μορφέας, τους όρθιους να ρίχνει καταγής<br />
Στα πλανερά ταξίδια του, τους παίρνει από τον ξύπνιο<br />
<br />
Και άμα στην κρίση φοβηθείς, λιγοψυχήσεις<br />
Άμα το θάρρος λιγοστό αν θα σε βρεί<br />
Ζύγιασε, δες τι έχεις να χάσεις, να κερδίσεις<br />
Σκέψου, αργά ή γρήγορα ο θάνατος θα ρθεί<br />
<br />
Ώσπου να συνθλιβείς στου χάροντα τα δόντια<br />
Έχεις για διάβα σου, τον ένα το δρόμο μοναχά<br />
Να ζεις στο φόβο, την εξάρτηση, στης πλάνης τα αλώνια<br />
Ή ξυπνητός Πολεμιστής, στη ζωή, στην αλήθεια, τη χαρά <br />
<br />
Οδυσσέας, στο δρόμο το μακρύ για την Ιθάκη <br />
Άσε τη βόλεψη, την απραξία, τη φυγή - αποφυγή<br />
Δες ξυπνητά από ψηλά, πως όλα είν΄ φενάκη<br />
Στον εαυτό σου, το ταξίδι, είν΄ η χρυσή καταφυγή<br />
<br />
Βρες κι άλλους δρόμους, άνοιξε νέα μονοπάτια<br />
Κι αν τι να κάνεις δεν ξέρεις, αν χαθείς<br />
Άνοιξε της καρδιάς ορθάνοιχτα τα μάτια<br />
Αυτή να οδηγεί καλά ξέρει, θα βρεθείς<br />
<br />
Θα σου πουν το μυαλό να βάλεις οδηγό<br />
Αυτοί το ξέρουν; Η ψυχή ξέρει το δρόμο<br />
Πυξίδα η καρδιά και οι πλάκες του δρόμου το μυαλό<br />
Η ψυχή σαν ορίζει το μυαλό, διώχνει τις πλάνες και τον τρόμο<br />
<br />
Πολλοί δρόμοι στην Ιθάκη που οδηγούν<br />
Κι άλλοι τόσοι, μακριά σε ξένες πλάτες<br />
Χωρίς καρδιά, το μυαλό θύμα εύκολα κακοί ποδηγετούν<br />
Το λάθος τότε έρχεται, αν σ΄ οδηγούν μόνο οι πλάκες<br />
<br />
<br />
<br />
ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΣΗΜΕΡΑ. ΚΑΛΗ ΦΩΤΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2012</td><td valign=top></td></table><br />