Ιζαμπέλα

Δημιουργός: ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black][I][B][align=center]κρυφά μια νύχτα έφυγες, δίχως να τους το πεις

τέτοιες κουβέντες άλλωστε, δεν βγαίνουν απ’ τα χείλη

κι ας το ‘ξεραν πως θα ‘μπαινες, στο τραίνο της ντροπής

άνοιξη ήταν κι έμπαινε το δεύτερο του Απρίλη


ταξίδευες με άγνωστους, όλοι θέση φτηνή

στα σύνορα σε ρώτησαν: ποιος ήταν ο σκοπός σου

ευχόσουν πάλι να ‘τανε, η μέρα η χθεσινή

το βούρκωμα σαν έκρυβες σφιχτά στο πρόσωπό σου


σχεδόν δυο χρόνια πέρασαν μέσα σε δυο λεπτά

σαν έκλεισες τα μάτια σου μαζί με τον θυμό σου

σταθμός Λαρίσσης έγραφε, κι ήσουν δεκαεπτά

μια παγωνιά περίεργη, το μόνο που θυμόσουν


αφού για λίγο φίλησες, πικρά το μενταγιόν

εκείνο που σου χάρισε, ένα αγόρι ωραίο

δειλά απ’ την τσάντα έβγαλες το κόκκινο κραγιόν

κι άρχισες μεροκάματο, κορίτσι αγοραίο


τίποτα δεν σε ξένιζε, πια από τη δουλειά

ο πρώτος μόνο σ’ ένοιαξε, γιατί σ’ είχε πληγώσει

ρουφάς απ’ το τσιγάρο σου, τ’ άφιλτρο, μια γουλιά

μια που αργεί ο πελάτης σου, κι ακόμα να τελειώσει


…μονάχα τ’ απογέματα που σου ‘διναν ρεπό

πήγαινες και καθόσουνα πίσω στους σινεμάδες

έκλαιγες κάθε που ‘γραφε η οθόνη «σ’ αγαπώ»

και ζήλευες πιο δίπλα σου …που κάθονταν μαμάδες… [/align][/B][/I][/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2012