Το ταξιδι των ψυχων

Δημιουργός: Τιδώρ

Την πρωτη ανασα του ερωτα μου χαρισες ζωη,μα της φορμολης οι εραστες σ'αποκαλεσαν ηδονη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην αδρανεια του κοσμου
εχασα εσενα φως μου
Σαν τυφλος μασκαρεμενος
απο σκοταδια θηλασμενος

Σε γυρευω μες τις σταχτες
συμβολο σ'αρχαιους χαρτες
Που οι πλακες εχουν θαψει
το ονομα σου μες τη λασπη

Τα φτερα σου λαβωμενα
με πλεγμα αγκαθινο δεμενα
Ομηρος στα καθως πρεπει
ναρκισος χωρις καθρεπτη


Η ψυχη μου προχωραει και εγω ακολουθω
εγω κραταω τα ταξιδια και αυτη προορισμο

Τι κι αν εχω μεινει μονος τι κι αν εμεινα λειψος
σε ενα ανυμφευτο κορμι γεννατε ενας μικρος θεος

Κι αν οι πολοι ενωθουν σε μια τρυφερη στιγμη
ειναι ερωτας καρδια μου κι οχι αγαπη αληθινη


Μες το πληθος κουρασμενος
με κοιτουν σα να μαι ξενος
Στων ωρων μας το καντυλι
καιει σ'ολλους η ιδια υλη

Μονο το μυαλο διαφερει
στου σχεδιου το πανερι
Βαλε ξεχωρα τα αστερια
μην σου μεινουνε στα χερια

Η ιστορια θα μας σωσει
στου μυστηριου μας τη γνωση
Θα λεν οι καιροι ητανε λιγοι
που το παρον σου θα χει φυγει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2012