Πορσελάνινα φτερά

Δημιουργός: kapnosa-v-ainigma

..ακόμη προσπαθώ να το πω...(όσοι το πάρουν προσωπικά- καλά να πάθουν!) -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με σπινθίριζον βλέμμα σακάτη
υψώνω χέρια (μια δέηση απάτη)
να ξεγελάσω το Δούλο εαυτό μου
να ξεγελάσω της Ιστορίας το γραφτό μου.

Μ όση ασέβεια την πάτησα τη γη μου
τόσο ασελγώ και στη χλωρή ψυχή μου
πατώ στο χώμα που με γέννησε, με λύσσα,
στραβά τ αρχαία μου τα βήματα -τα ίσα.

Γεμίζω πάλι το φτωχό μου πνεύμα με εικόνες
κι όσο πιο ηλίθιος τόσο με προσκυνούνε οι θαμώνες
γιατί έχω βλέμμα σπινθιρίζον ο σακάτης
κι από μυρμίγκι αυτοδιορίσθηκα προστάτης.

Έχω για λάβαρο το Ψέμα της Αλήθειας
τρέχω με την ταχύτητα της συνήθειας
εκπέμπουν οι πυραυλικές διαδρομές μου....



......

σπάνε τα φτερά μου, φίλοι!!! ακούνε, τις φωνές μου

Αγγίζουν οι ιδέες μας των φόβων μας τα ύψη
αργεί η άνοιξη το πνεύμα μας ν αγγίξει
ν ανθίσουν της πορσελάνης τα λουλούδια
κόκκινα χείλη να πούνε κόκκινα τραγούδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2005