Ποιήματα

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Ποιήματα...
Μικρά εγωιστικά καθάρματα...
Μόνα εσείς γυρέψατε και κερδίσατε την αθανασία.
Και αν στη παγίδα σας έπεσα
το έκανα μόνο γιά να ξεγυμνώσω τη ψυχή μου
γιά να μουσκέψει από τις σταγόνες της βροχής.
Να πλυθεί...
Να καθαρθεί
Και τίποτα άλλο.
Και όταν θα έρθει η ώρα της φωτιάς να΄ναι το τέλος.
Χωρίς συνέχεια καμμιά.
Χωρίς καμμιά ανάμνηση να βασανίζει.
Κάποτε πέρασε από εδώ.
Κάποτε υπήρξε.
Ε, και?
Τι θλιβερό στα αλήθεια πράγμα η αθανασία.
Ποιήματα...
Κάποια εμμονικά φαντάσματα που στοιχειώνουν
ένα παλιό σπίτι.
Με νέους ένοικους που φεύγουν...πεθαίνουν
και έρχονται άλλοι και άλλοι...
Τι αγάπησε?
Και τι φοβόταν?
Αλήθεια να ήταν όλα αυτά ή ψέματα?
Ποιήματα...
Όσο και αν προσπαθήσετε να μείνετε αθάνατα
όσο και αν έχετε ακόμα τη ψυχή σας...
τον χτύπο της καρδιάς ποτέ δε θα 'χετε
στο πρώτο έρωτα, στη πρώτη αγωνία
στη πρώτη αγάπη και στο τελευταίο φόβο.
Οι λέξεις...
ποτέ δε θα μπορέσουν να περιγράψουν
την έκσταση ενός φιλιού
την αναστάτωση ενός αγκαλιάσματος...
Άπειρα εσείς...
ως το άπειρο
και εγώ ένας ευτυχισμένος θνητός
που ένοιωσε τι είναι το πάθος...
και η θνητότητα...
και η προσδοκία
εξαγνισμού μέσω θανάτου.
Ποιήματα...
Μικρά εγωιστικά καθάρματα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2012