φτάνει ένα νεύμα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πόσες προσπάθησα φορές να σε αποφύγω
και πόσες βρέθηκα να σε κρατώ απ’ το χέρι
ήξερα έκρυβες θανατερό μαχαίρι
στον κόρφο σου, μα δεν κινήθηκα να φύγω

γιατί σε σένα το κορμί μου είναι ταγμένο
γιατί είσαι μνήμη, η πιο δυνατή απ’ τις μνήμες
κι ας έχω γίνει πια ένα μάτσο λαμαρίνες
σκαρί θυμάμαι ήμουν για θάλασσα πλασμένο

έλα και πάρε με από εδώ, φτάνει ένα νεύμα
για να αφεθώ μες στην αγέραστη γαλήνη
κοίτα τα αστέρια χαμηλώσαν κι η σελήνη
πιο φεγγερή από ποτέ μας δίνει ρεύμα

πάντοτε, ξέρεις, σαν να ζήλευα τα ύψη
πάντοτε ήθελε η ψυχή μου να πετάξει
σαν χρυσαλίδα εγκλωβισμένη στο μετάξι
που κι αν πεθάνει σε κανέναν δεν θα λείψει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2012