Επαναλήψεις... ζωής

Δημιουργός: avantage, Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φωτογραφία μας παλιά κοιτώ
την κοιτώ βαθιά και αναπολώ
αναπολώ τις μέρες που ήμασταν μαζί
που ήμασταν μαζί εγώ κι εσύ

Εγώ κι εσύ και μόνο η αγάπη μας
η αγάπη μας που χάθηκε στα λάθη μας
στα λάθη μας και τα τόσα ελαττώματα
τα τόσα ελαττώματα και τα τόσα χρώματα

Τα τόσα χρώματα που χάθηκαν στον χρόνο
στον χρόνο που περνά κι εγώ να λιώνω
να λιώνω να πονώ που πια δεν είσαι εδώ
που πια δεν είσαι εδώ εσύ που τόσο αγαπώ

Εσύ που τόσο αγαπώ και να στο δείξω δεν μπορώ
να στο δείξω δεν μπορώ και κάθε μέρα απορώ
κάθε μέρα απορώ αν θα σε ξαναδώ
αν θα σε ξαναδώ και ύστερα πάλι να χαθώ

Πάλι να χαθώ και μακρυά σου να βρεθώ
μακρυά σου να βρεθώ και μόνη μου να ακροβατώ
μόνη μου να ακροβατώ στης ψυχής μου το κενό
στης ψυχής μου το κενό που πάντα μια θέση για' σενα θα κρατώ!.!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2012