Ένα αστείο

Δημιουργός: boofox, Voula

Στην Αθανασία που θα γιόρταζε σήμερα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλα ξεκίνησαν απο ένα αστείο,
ήτανε νύχτα κι έκανε κρύο.
Μάζευε ρόδα στη γειτωνιά της,
μ' εκείνα στόλιζε και τα μαλλιά της.

Όλοι οι γνωστοί της την κοροϊδεύαν,
της κάνανε πλάκα και την παιδεύαν.
Μα αυτή δεν μιλούσε, πάντα σιωπούσε,
χαμογελούσε και ρόδα κρατούσε.

Έτσι ένα βράδυ, το στήσαν καλά,
άλλωστε φάρσα θα ήταν απλά.
Της στήσαν καρτέρι στο Περιστέρει,
το ρόδο σαν κόψει θα βγει ένα χέρι.

Τότε εκείνη θα φοβηθεί
τα ρόδα θ' αφήσει και θα χαθεί.
Γέλιο θα έχει, 'λέγαν τα παιδιά,
πολύ τους άρεσαν τα ουρλιαχτά.

Όπως σχεδίαζαν πήγε εκεί,
στη μάντρα σκαρφάλωσε τα ρόδα να βρει.
Ήταν απότομο το ουρλιαχτό,
το πόδι της γλίστρησε προς το κενό.

Ούτε που πρόλαβε να πέσει στο χώμα,
άρπαξε η μάντρα το μικρό της το σώμα.
Ήταν αστείο, πραγματικά!
Που βρέθηκαν όμως τα αίματα;

Το βλέμμα της κρύο και σταθερό,
κοιτούσε ανέκφραστα τον ουρανό.
Κι αν της μιλούσαν δεν απαντούσε,
η Αθανασία τώρα πετούσε.

Για ένα αστείο να γελάσουν οι άλλοι,
εκείνη βρέθηκε στου Θεού την αγκάλη.
Όλοι βουβάθηκαν, δακρίσαν για χάρη της
και ρόδα ανθίζουν στο προσκεφάλι της.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2012