Στο Περασμα

Δημιουργός: gemini*eimili

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είδα το φως!
Ένιωσα τον` εαυτό μου, σαν φτερό…!
Η σάρκα μου από πίσω
Κολλημένη σε τοίχο-πάγο!
Η παράδοση της ψυχής …
Ήρθε!
Εγώ, που δεν παρακάλεσα ποτέ,
Σκύβω το κεφάλι μου,
Και αναρωτιέμαι-
Για τί ήταν όλα…?
Όχι, δεν παρακαλώ, δεν ζητιανεύω!!!
Μέσα στο σκοτάδι δαγκώνω το χέρι μου-
Μέχρι το κόκαλο!!!
Κλείνω τα μάτια μου !-
Ας είναι για τελευταία!
Ο πάγος, από πίσω,
Με φέρνει σε ακινησία!
Ο εαυτός μου-γίνετε γυαλί!!!
Πώς να ήξερε κανείς , το πόσο εύκολο πληγώνομαι?
Κρατώ το γυάλινο μου σώμα κολλημένο στο πάγο!
Κρατώ μέσα μου τους φόβους μου!-
Μη φυσήξει, μη πέσει φύλλο ή φωνή!-θα χαθώ!
Και αναρωτιέμαι- για τί ήταν όλα ?
Για λίγη αγάπη?
Για το πάντα?
Για ποτέ?
Ήρθε η βροχή! Τώρα…δεν έχει νόημα!
Τώρα είμαι εκατομμύρια γυάλινα δάκρυα της ψυχής…!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2012