Καρδιά

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/18/D%C3%BCrer_Melancholia_I.jpg

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...έσβησε ακόμα κι ο απόηχος
και τούτη τη χρονιά δεν θ' άλλαζε κάτι...
ένα κουτάκι μόνο -είχε προλάβει- δεν είχε καρδιά
να το ρίξει εκεί μαζί με τ' άλλα...
...στο πάρκο λοιπόν, ίσως χαρεί κάποιος,
ίσως πάλι ν' αναρωτιέται...
...κράτησε κι ένα στην άκρη
ίσως κάποια στιγμή τους προκαλεί λιγότερο φόβο
ίσως αυτό μπορέσει να το δώσει...
...Το πιο αναπάντεχο! του έδωσαν ένα!
-Η πληγή σου! Έγινε καρδιά! Το είδες;
-Έχεις δίκιο, πληγή, καρδιά. Εσύ μόνο το είδες...
...άνοιξε αργότερα το κουτί. Καρδιά...

Καρδιά

Κορδέλα δάκρυ και κουτί
μονάχα στο παγκάκι
ψυχή που τρέχει να κρυφτεί
μαύρο πικρό κοράκι.

Χρόνια που χάθηκαν βουβά
δίχως φιλιά και χάδια
λόγια που τ’ άκουσε ακριβά
χέρια που μείναν άδεια.

Ψάχνει μι’ ανάμνηση θαμπή
γλυκά που τον πονούσε
κάποια βραδιά, κάποια φωνή
ίσως τον αγαπούσε.

Θυμάται τ’ άστρο, τη σιωπή
να τον γελά το κτήνος
κι ακόμα ψάχνει το σπαθί
που του ‘χε δώσει Εκείνος.

Φέρνει το κρύο η μοναξιά
μ’ αν ο Αντάρης πέφτει
τον συντροφεύει μια καρδιά
σ’ ένα μικρό καθρέφτη.

Ζάχος Κανταδόρος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2012