Έξι χιλιάδες διακόσια ενενήντα μίλια

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα κοντά μου με τα διαμάντια σου˙
αυτά που έχεις βγάλει από την ψυχή σου.
Αράδιασέ τα γύρω μου, πάνω μου.
Παντού και ολούθε.
Άφησε τη λάμψη τους να με τυφλώσει
Πάρ’ τα στα χέρια σου στροβίλισέ τα
κάτω απ’ το φώς.
Των κεριών, του ήλιου, των φάρων.
δεν έχει σημασία έτσι κι αλλοιώς αυτόφωτα είναι.
Κουβαλάνε τη λάμψη των ματιών σου
τη γλύκα των ερώτων σου το ρίγος των επιθυμιών.
Και για φαντάσου!
Τα περισσότερα τα γέννησε
ο πόνος, ο απρόσμενος αποχαιρετισμός
επίδοξων, παράδοξων, άδοξων εραστών.

Έλα κοντά μου με ένα μολύβι και χαρτί
τη θεία έμπνευση, τη ματιά του ποιητή.
Να μαρτυρήσω την ιερή στιγμή της έμπνευσης
να δω πως μπορείς να δημιουργείς
τόσο παράφορα, ποιήματα ανυπόφορα, κατάφορτα.
Γεμάτος περηφάνεια θα ωχριώ μπροστά τους.
Μπροστά σου.
Αν τύχει να γράφω κι εγώ κάτι
θα εξαφανιστεί, κατανάλωμα πυρός θα γίνει.

Έλα κοντά μου με ένα χαμόγελο κι ένα δάκρυ
Όσο πιο γλυκό το ΄να, όσο πιο καυτό τ’ άλλο.
Γιατί το γέλιο και το κλάμα των ποιητών
τα ενώνουν γέφυρες αόρατες, αρχαίες.
Συνέχεια εκεί συναντιόμαστε κι απλά δεν το ξέρουμε
Η απόσταση ανάμεσα μας είναι μηδενική.
Έξι χιλιάδες διακόσια ενενήντα μίλια λέει ο χάρτης.
Για πές μου όμως:
Από πότε σε νοιάζει τι λένε οι χάρτες;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2012