Ξεχασμένα όνειρα

Δημιουργός: Στιχομανής, Γιώργος Δήμας

Καλή Κυριακή σε όλη τη στιχοπαρέα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από παιδί με παίρνανε από τα όνειρα μου
να βγάλω λέγαν το ψωμί, απ’ τα σπουδάγματα μου.
Τεμπέλη ξύπνα κι έλα στη ζωή φωνάζαν
και τ’ όνειρο τ’ αληθινό τρομάζαν.


ΡΕΦΡΕΝ
Τα όνειρα της νύχτας και της μέρας
της βιοπάλης διώχνει ο αέρας.
Αυτό που όλοι τώρα λένε ζωή
το κοιμισμένο πλήθος ακολουθεί.


Στη φαντασία να μη ζω, μου λέγαν να συνέλθω
ν’ αφήσω το παιχνίδι μου, στην τάξη να εισέλθω
ο κόσμος είναι πονηρός και να προσέχω
τα μάτια μου ορθάνοιχτα να έχω.


Τα ξέχασα τα όνειρα, με έσπρωξε η ζωή μου
σε κόσμο ψεύτικο να μπω, ήτανε η ποινή μου
και ειν’ τ’ αστέρια που με θαύμασμο τα είδα
η μόνη για να θυμηθώ ελπίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2012