Ο δρόμος της θλίψης

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχουν άνθρωποι εδώ μέσα που έχουν ασχοληθεί με αυτά που γράφουμε, ότι και αν είναι αυτά, καλά, όμορφα, άσχημα, σοβαρά ή γελοία... Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους με τον πιο καλοπροαίρετο τρόπο είναι η παρέα μας σχεδόν καθημερινά, μέσα από φατσούλες, σχόλια και δουλειές τους.. Τελικά καταφέρνουμε να τους πληγώσουμε και αυτούς.... Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω τι έχει να κερδίσει κάποιος από αυτό...
Έρχονται δύσκολοι καιροί και σε λίγο θα είναι πάρα πολύ σημαντικό να ανήκεις κάπου, έστω και σε μια ιστοσελίδα.... Καλό βράδυ..

Πάνω στις πέτρες που περπάτησε η θλίψη
υπάρχουν χνάρια που κανένας δεν θα δει
Κανένα χέρι δεν μπορεί να τα αγγίξει
Κανείς δεν τόλμησε να ψάξει να τα βρει

Κι όμως γονάτισες σ’ αυτά καθώς περνούσες
μέσα από μένα που αλάργεψα νωρίς
και τότε ένοιωσες αυτό που σ’ οδηγούσε
μία σκιά που κυνηγάς από παιδί

Σαν μονοσάνδαλος θεός θα ταξιδέψεις
πάνω στους δρόμους που περάσαν οι πολλοί
Θα’ μαι στο πλάι σου ξανά να με πιστέψεις
πάντα παράλληλα, ποτέ όμως μαζί

Κι όταν θα φτάσεις στης αλήθειας σου το τέρμα
δεν θα αντέξεις να κοιτάξεις την αυγή
Πάνω στα μάτια σου θ’ αφήσεις ένα κέρμα
και τον βαρκάρη σου θα βρίσεις με οργή

Ήρθες εδώ για ένα ψέμα όλο χρώματα
Για μια ζωή που όλοι λένε πως χρωστάς
Γύρω σου σκόνη βιαστική και άδεια σώματα
και συ κάπου ανάμεσα θα κλαις και θα γελάς....
[I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2012