Άγιος

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

1.5 1.67 11.51

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγιος

Κατήφορος με κύλησε ξανά
σε μιαν αυλή με δάκρυα κι ελπίδες
μετρούσε κάποιος άγιος τα φλουριά
μου γέλασες σαν γύρισες και μ’ είδες.

Χαρούμενα μιλούσες στα παιδιά
τα ζήλεψα και σου ‘πιασα το χέρι
με χάιδευαν τα λόγια σου γλυκά
στο δρόμο μας περίμενε τ’ αστέρι.

Κατήφορος τη μέρα κυνηγά
τα σύννεφα τυλίξαν τις αχτίδες
στο τζάμι κάποιο δάκρυ μου κυλά
ποτέ σου δε με κοίταξες, δε μ’ είδες.

Με ξένο καραβάκι και στροφές
μονάχος μου περνώ τις συμπληγάδες
φανάρια κόρνες λάσπες και βρισιές
και στόματ’ ανοιχτά μες στους Καιάδες.

Στη θάλασσα την πόλη κι αν κρυφτώ
τα κύματα που βρίσκω σε θυμούνται
τη νύχτα που γυμνός θα βυθιστώ
θα πάψουν τα πουλιά να με λυπούνται.

Ανήφορος ορθώνετ’ η νυχτιά
ο άγιος μ’ ειρωνεία με κοιτάζει
σαράκι μου ξεσχίζει την καρδιά
κι ας είπα του θανάτου δεν πειράζει.

Ζάχος Κανταδόρος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2012