Απόψε

Δημιουργός: γιος της βροχής, Κωνσταντινος Πορφυρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

φορτουνιασμένη θάλασσα ο ουρανός απόψε
θαλασσοπνίγει τ'άστρα του και μ'ανταριάζει
αφού δεν έχω άλλον να τα ειπώ
θα κλάψει κι αυτός μαζί μου
το δάκρυ μου θα κρύβουν κι οι δικές του οι ψιχάλες
ήταν κι εκείνος μάρτυρας στις προσευχές μου
σα σήκωνα κεφάλι να φχαριστήσω
που ήσουν πλά'ι' μου τις νύχτες του καλοκαιριού
αυτόν αντίκρυζα
κι αν υπήρχε στέγη να ευγνωμονήσω πρώτη
εκείνον σκεφτόμουν,έναστρο.
Τώρα,μετά από καιρό,ήρθε χειμώνας
δεν είσαι πλά'ι' μου και τ'άστρα δε φαίνονται
θολωμένος ο νους σα νύχτες όπως η αποψινή
δίχως καθάριο ουρανό να ευγνωμονήσω
τώρα,καράβια σύγνεφα ταξιδεύουν το δάκρυ
καράβια περήφανα,μεγάλα
να σχίζουν τον ορίζοντα
πολύ το δάκρυ που κουβαλάνε
στη ματωμένη γραμμή π'αφήνουν,
πίσω στην αρχή της,στέκεις και κουνάς μαντήλι
στον πρόσφυγα που φεύγει τον ξεριζωμένο
δεν είναι δάκρυα χαράς ετούτα
και τα καράβια όλο πληθαίνουν
συνωστίζονται με τ' αμπάρια γεμάτα
στο λιμάνι που δε λέει να ξεχάσει..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2012