Ενα γραμμα

Δημιουργός: tania baimpouti

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πατερα,επιασα δουλεια.
Για σκεψου το, τι ειρωνεια,
στη φαμπρικα που εσυ παλια
ξεκινησες στη Γερμανια.

Τα βηματα σου ακολουθω
κι αυτα με βγαλανε στα ξενα,
η πατριδα μας εδιωξε ξανα.
Τα ονειρα μας παν' χαμενα.

Πατερα, παλεψες πολυ
να με σπουδασεις,για να ζησω
στη γη τη πατρογονικη,
το σπιτι μου σ' αυτη να χτισω

Kουραστηκα, ιδρωσα πολυ
το ξερεις,δεν ειμαι ακαματης.
Μα ειναι η πατριδα μας, θαρρεις,
μανα που τρωει τα παιδια της.

Συντροφους συναντησα πολλους
γεματους ελπιδα και μερακι
και κρυμμενο μες στα σωθικα
της νοσταλγιας το σαρακι.

Να 'μαι λοιπον μαζι μ' αυτους
που αγανακτησανε, πατερα
κι αλλη πατριδα αναζητουν
χωρις της μιζεριας τη φοβερα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2012