Εμεις

Δημιουργός: aiolos65, ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΝΙΟΣ

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΜΕΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΦΑΝΕΙ....!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ΄ αρπακτικά πλησίαζαν.
Σου φαίνονταν μακρυά
αλλά είχαν κιόλας αρχίσει
να ξεσκίζουν τις σάρκες σου.
Δικαιοσύνη.............Πρόσεξε.
φύλαξε την ψυχή σου
αν μπορέσεις να την σώσεις
μέσα σ' αυτό τ' αστραποχάλαζο.

Κάποιοι ακόμα την χρειάζονται τούτη τη ψυχή
κάποιοι που ακόμα ελπίζουν
να δουν κάπου στο βάθος του δρόμου
το φως που χάθηκε μα ξέρουν πως υπάρχει.

Κι ο Θεός; Που είναι ο Θεός;
Είμαστε μικροί ή άμυαλοι;

Κανείς δεν απαντά. κανείς δεν ξέρει.
Σκημένα κεφάλια, σκυθρωπά πρόσωπα
και ψιχάλες που τρέχουν απ' τα μάτια
μέσα απ' τις μάσκες . Παντού μάσκες.

Άνθρωπε σε τι ελπίζεις ακίνητος;
Τι εισαι έτοιμος να θυσιάσεις;
Ποιά κοινωνία έχει την ανάγκη σου;
Ποιά νύχτα την συντροφιά σου;

Δε μένει άλλο.............
Μάζεψε απ' το χώμα ότι απέμεινε
απ' τη νεκρή δικαιοσύνη,
και τρέχα να προλάβεις του ήλιου το ξύπνημα.
Η σήψη έφτασε πιά μέσα απ' το κόκκαλο σε τούτη τη γη,

Πάρε στα χέρια ένα σύμβολο κι ένα σταυρό
κι έλα να με προλάβεις, στου δρόμου τη στροφή
θα 'χω στα χέρια ένα μήνυμα, ένα σύμβολο κι ένα σταυρό
και θα σε περιμένω για να γίνουμε ΕΜΕΙΣ...............!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2012