Καταραμένος

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην μέση μιας άθλιας μέρας μετά από πιόμα φθηνό και βαρύ
Έπεσα σε ύπνο ανούσιο κουραστικό βαθύ
Και ονειρεύτηκα χρυσές παραλίες και ζέστη

Κάτω από την άμμο προσεκτικά θαμμένοι
Ακόμα σάλευαν αργά οι δολοφονημένοι
Αλλά από πάνω τους τόσο ανέμελοι εμείς
Γιορτάζαμε και πίναμε, οι τυχεροί της γης

Δεν θα μας καλέσει εμάς καμία δίκη
Παράνομη δεν είναι η χαρά στη φρίκη
Μα θα ‘ταν άκομψο να πούμε τώρα ψέμα
Έχουμε εμείς στα χέρια μας νωπό το αίμα

Μες το πορνείο της ψυχής μας παραμένει
Η σιγουριά που έχουν όλοι οι κολασμένοι
Πως αν το έγκλημα δεν γίνει γνωστό
Ήταν καλύτερα να γίνει, ήταν σωστό

Η σάπια μου ψυχή τις νύχτες με αγχώνει
Φτάνει το τέλος μου, μου γνέφει η αγχόνη
Μέσα σε βούρκο με σάρκες στον βυθό
Με βρίσκει ή μέρα, θα σηκωθώ και θα ντυθώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2012