με καχυποψία

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

νιώθεις το χτύπο της καρδιά που δίνει αίμα
σε κάθε φλέβα του κορμιού απ’ άκρη σ’ άκρη
κι ότι σε δένει με το μίσος , την απάτη
ξεχνάς γιατί θες να σαι άνθρωπος ακόμα

ακούς τον ήχο πα στα βράχια του κυμάτου
την αναπνιά του αέρα ανάμεσα στα φύλλα
σπάς τη σιωπή, και λες ψυχή μου έλα , μίλα
προτού να σε τυλίξει ο φόβος στη δορά του

θυμάσαι που σε πήγανε τα βήματά σου
της νιότης ακλουθώντας τη φιλοδοξία
κι ύστερα που ένιωσες κλεισούρα κι ασφυξία
σαν να ταν ξένα τόσα όνειρα δικά σου

χάραξες τ’ όνομά σου στ’ όστρακο απάνω
τότε, μ’ ένα καρφί αιχμηρό κι είπες «θα φύγω
καλύτερα να ζω στο ελάχιστο, στο λίγο
παρά ες εσαεί στην αγωνία του παραπάνω»

κράτησες μόνο στα αισθήματα απληστία
θες να αγαπάς αλλά κι απ’ όλους ν’ αγαπιέσαι
γιατί το ξέρεις τότε άνθρωπος λογιέσαι
κι ας σε κοιτάνε όλοι με καχυποψία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2012